Wiersz Aleksandra Nawrockiego „Wzorowy” pochodzący ze zbioru „Głogi” wydanego w 1984 roku.
WZOROWY
Mówi gazetami,
je zalecane produkty,
nienawidzi marzeń,
o które kiedyś się potknął,
więc klaszcze nieomylnie,
chociaż z zawiścią
i nawet o północy przy pustej ulicy
czeka na właściwe światło
Jest odważny – po imieninowej wódce,
wówczas podnosi głos
w zamkniętym szczelnie pokoju.
Pracuje – na wystawny urlop
i na marmurowy grób,
który przetrwałby nawet rewolucję.
Prześlij komentarz